انا والليل

حكايتى انا والليل طويلة وبتتغنى فى مووايل

انا والليل سهرانين متغربين ومشتاقين

عايشين ومش عايشين بنحلم ولسة فاكرين

وبنحلم بذكرى راحت ولسة برده مستنيين

ليلى شكانى وقالى لامتى هنفضل وحدانيين

قولت يا ليل طول شوية انت الى ليا من السنين

نفسى اشوف قمرك ونفسى نعيش مبسوطين

حسيت بفراقه وهو لسة مش حاسس بنار المجروحين

نفسى اعرف اعد الايام والسنين الى مخليانى عايش حزين

بتأمل القمر بقول هوصلك وانا عارف ان قربه مستحيل

نفسى اوصله نفسى اقربله لكن ازاى وهو الى عنى بعيد

قالى الليل اوعاك تحتار واوعى تروح فى تيار الموهومين

كنت زمان بتشكى وانت بتدارى حب اتولد جوه قلبك من سنين

ولما صارحته بقيت بتتألم وضعت فى سكة مفهاش اى بر امين

كلامك كله حكم يا ليل بس هو ايه العمل يا امير السهرانين

كنت راسم امانى وكنت بحلم زى كل الناس الحالمين

كنت فاكر ان الزمن هيحن عليا ويفتح ليا ابواب النعيم

بقيت محتار ومش عارف مخبى ايه تانى من ايامى الفاضليين

ظلمنى زمنى وضيع كل احلامى وخلانى وسط المحرومين

صبرت ياما وقولت الى يصبر ينول لكن للصبر حدود وقوانين

قالى الليل مش لوحدك الهيمان فى غيرك كتير مظلومين

حط نفسك فى مكانهم هتعرف انك فى نعمة بيتمناها ملايين

وسيبها لظروفها بكره تتعدل وتكون افضل من السابقين

قولت يا ليل مش عارف من غيرك كنت هعمل ايه وانا وحيد

انا والليل سهرانين متغربين ومشتاقين

بنفضفض وبنقول كلام من القلب وكله حكم ومواويل

هو الى فاضل ليا وهو الى بيسمع شكاوى السهرانين

انا مش وحيد لكن معايا الليل والنجوم ومع بعض متونسيين

نفسى اعرف اعد الايام والسنين الى مخليانى عايش حزين

ونفسى اعرف النهاية الى مستنيها بقالى ايام وسنين


لامتى هنفضل وحدانيين وامتى هيجى معاد قربنا ولا مش ناويين